Parno ili tursko kupatilo je vrsta saune u kojoj je zastupljena visoka vlažnost vazduha koja se kreće do 100 %,  i temperaturom koja se kreće od 40 do 50 C. Parna kupatila su drevna vrsta kupatila i vode poreklo još iz rimskog doba. Pomažu prevazilaženje stresova svakodnevnog života, opuštanje i sticanje nove snage kao i poboljšanje opšteg fizičkog i mentalnog blagostanja.

Parno kupatilo je bilo popularno kod starih Grka i Rimljana. Mnogi Tursko kupatilo, odnosno hamam, smatraju pravim zadovoljstvom koji dobro utiče na organizam, potkrepljuje i osvežava. Zbog visoke vlažnosti parna kupatila se nikako ne izradjuju od drveta, već uglavnom od sitnih pločica. Prostor Turskog kupatila je najčešće opremljen u istočnjačkom stilu. Naročito se preporučuju u slučajevima: bronhijalne astme, bronhitisa, problema gornjih disajnih puteva, kašlja, promuklosti, iskašljavanja (posebno uz pomoć eteričnih ulja) kao i bolnog kretanja zglobova. U parnom kupatilu se obično nalazi i česma odnosno crveo za prskanje sa hladnom vodom za povremena rashladjivanja. Mnogi prilikom boravka u parnim kupatilima koriste so, kojom se vrši piling kože nakon samo par minuta boravka u njemu.

U parno kupatilo se ulazi samo u kupaćem kostimu, imajući u vidu da je vlažnost vazduha izuzetno velika, sve površine iznutra su mokre, te bi nošenje peškira odnosno pamučog platna bilo izlišno i brzo bi se  sve pomokrilo. Predviđen boravak u parnom kupatilu se kreće od 5 do 20 minuta u zavisnosti od subjektivne podnošljivosti velike vlažnosti u kombinaciji sa visokom temperaturom. Nakon korišćenja parnog kupatila, neophodno je istuširati se, piti dosta tečnosti, poželjno je ući u bazen sa hladnom vodom i nakon toga, po mogućnosti izaći na vazduh, kao što je opisano nakon upotrebe finske saune.